Djaino gaat naar Curacao

Het zit er op. We blijven nog een paar dagen op Curacao van de zon genieten 😀

We danken nogmaals iedereen die deze reis mede mogelijk heeft gemaakt en alle volgers via website en facebook. Jullie berichtjes zijn hartverwarmend. Over belangstelling hebben we dan ook niet te klagen. De website is massaal bezocht en nadat we in maart 2013 hiermee van start zijn gegaanwe hebben we in de afgelopen dagen de mijlpaal van 50.000 bezoekers gehaald.

Bij het afscheid op het therapiecentrum heeft Djaino een mooie dvd gekregen met film en foto's er op. Terug in Nederland gaan we proberen daarvan ook wat op de site te plaatsen.

Zonder jouw liefde zou Djaino niet zijn wie hij nu is. Ondanks het feit dat hij jou leven voor een groot gedeelte bepaald ben jij er altijd voor hem.

Ik ben er van overtuigd dat jouw kleine mannetje dat aanvoelt en op zijn eigen manier Liefde terug geeft.

Deze therapie heeft hij ook te danken aan jou. Veel mensen hebben Djaino gesteund met een donatie, jij steunt hem met aandacht, tijd en liefde en dat is onbetaalbaar. Papa en ik zijn zo trots op jou. 

De afgelopen dagen hebben jullie met elkaar zo hard gewerkt voor Djaino. Wij hopen daar nog heel lang de vruchten van te mogen plukken. Tijdens deze sessies gaat jullie aandacht alleen maar naar Djaino uit en we zien bij de overige therapeuten precies hetzelfde, 200% toewijding.

Er wordt wederom goed geoefend in een strak patroon. Ook deze morgen sputtert Djaino even tegen wanneer hij ongeveer 15 minuten in het water ligt, maar Mirthe trekt zich er niets van aan, blijft tegen hem praten en al na een paar minuten geeft Djaino zijn verzet op en met een grote grijns op zijn gezichtje doet hij weer netjes mee.

Je bent nog klein en je er niet van bewust dat je een bijzondere grote broer hebt, maar er komt een dag dat je het wel gaat begrijpen en er mee moet leren omgaan. En ook al zal de aandacht heel vaak naar je broer gaan, weet dat er van jou net zoveel gehouden wordt. Vandaag heb je in ieder geval al iets beleefd dat zonder je broer niet was gebeurt. Ook jij hebt een kusje van Bonny de dolfijn gekregen😘

Vandaag had Djaino goede zin maar Bonny iets minder. Elke keer zwom ze bij Djaino vandaan. Toen de trainster en therapeut haar gingen negeren ging ze alle andere doks langs om daar aandacht te vragen. Ze zal wel last hebben gehad van zwangerschapshormonen:-)

Gelukkig wilden de andere dolfijnen wel even met Djaino oefenen dus dat kwam allemaal goed. Omdat alle sessies precies het zelfde verlopen begint Djaino steeds beter door te hebben wat er gaat gebeuren. Vooral het oefenen op het dok waarbij ze met kaartjes werken waarop een plaatje staat wat ze gaan doen begint zijn vruchten af te werpen. Hij kijkt heel geconcentreerd naar de plaatjes en lijkt te snappen wat de bedoeling is maar kan nog niet de juiste reactie geven. Wel fijn om te horen dat ook de therapeut het sterke gevoel heeft dat Djaino veel meer snapt dan dat hij aan ons kan laten merken. Dit is iets wat bij ons, de familie, heel sterk speelt. Daarom zou het zo fijn zijn als we toch een manier kunnen vinden waarop we kunnen communiceren met Djaino, al is het maar een klein beetje.

Vanmiddag was dan ook de familieswim, Mama, papa Chris en tante Shahira mochten met Bonny en Pepito gaan zwemmen. Imani zat met opa en oma op het dok en Djaino werd opgevangen door Stefanie de stagaire. Deze keer liet Djaino ook even zijn andere kant zien aan Stefanie. Was hij de hele week al de bravigheid zelfe geweest, nu deed hij even lelijk en boos. Hij werd hoe langer hoe wilder, sloeg met armen en benen wild om zich heen en was niet voor rede vatbaar. Pas toen Stefanie hem streng en boos toesprak, stopte hij er mee en een heel stout lachje trok over zijn gezichtje. Ze vertelde ons dat ze er wel blij mee was dat hij zo had gedaan want nu begreep ze ook die kant van ons verhaal en ze vond het vermakelijk omdat ze zijn ondeugende lachje ook had opgemerkt. Weer een bevestiging voor ons dat hij zich wel degelijk bewust is van zijn gedrag, ook al is dat dan op baby/peuter niveau

Zoveel vrienden/familie steunen de stichting met een gift of sponsoren elke actie die we houden. We gaan geen namen noemen deze keer want het zijn er gewoon te veel, maar elke donatie maakte dat deze wens een stapje dichterbij kwam. Weet dat een ieder van jullie voor altijd in ons hart zit.

De sessie verliep wederom goed. Ook het droge gedeelte, waarbij goed geoefend wordt in het kiezen tussen 2 dingen begint hij door te krijgen. Hiermee moet ook thuis verder geoefend worden want anders vergeet Djaino natuurlijk weer het geleerde, dus we moeten pictogrammen gaan maken van een paar herkenbare voorwerpen en proberen om dagelijks 10 minuutjes hiermee te oefenen. In het water zie je dat Djaino veel met z'n eigen handjes in de weer is, maar zodra Bonny langszij komt trekt zij toch weer de aandacht naar haar toe. Volgens Mirthe de therapeut wordt Djaino zich steeds bewuster van wat er van hem verwacht wordt. En zij kan het weten want ze doet dit al jaren😲

Op de foto is te zien dat de dolfijn met een ring om haar snuit naar Djaino zwemt en hij moet deze er dan van af halen.

Jouw liefde voor Djaino maakt onze zorg lichter. je bent de beste tante die hij zich maar kan wensen.

De 2de week is van start gegaan. Djaino was wederom heeeeel vroeg wakker en meteen redelijk hyper. En dat is hij de rest van de dag gebleven. Wat een energie in dat kleine lijf van hem. Er stond vandaag een stevige wind, misschien dat het daardoor kwam? Het 1ste kwartier had hij het niet echt naar de zin, maar met de afleiding van 2 dolfijnen die om hem heen zwommen kon hij niet anders dan zijn boze bui laten varen. Mirthe, de therapeut, en mama denken beiden dat hij toch een beetje de boel aan het uit testen is. Het water is best een beetje fris als je er zo in 1x in gaat en hij wordt vast gehouden en mag niet zelf weten wat te doen:) Wanneer wij met Djaino gaan zwemmen dan krijgt hij zijn armvleugeltjes om en laten we hem verder lekker zijn gang gaan. We houden alleen goed in de gaten dat hij niet te ver af drijft. Hier wordt hij natuurlijk "gestuurd" en moet nog eens opletten en luisteren ook, hahaha. De dolfijnen waren vandaag erg knuffelig en zochten ook steeds met hun snuitje contact met Djaino. De 2de sessie moest hij het weer alleen met Bonny doen maar toen had hij er ook zichtbaar plezier in. Mama heeft weer een paar goede tips gekregen, vooral een bepaalde vasthoud techniek, in kleermakers zit om Djaino heen zitten terwijl Djaino zelf ook in kleermakers zit, dat geeft hem veel rust en geborgenheid.

Aan alle medewerkers van het 't Jasker dragen wij deze dag op. Al meer dan 4 jaar zorgen en begeleiden jullie Djaino en niets is jullie te veel. Mede dankzij jullie niet aflatende inzet is Djaino een vrolijk kind.

De laatste dag van de week leek een beetje op dag 2/3. Oefenen in de binnenruimte ging hartstikke goed. Het eerste half uur in het water ook, maar dan begint Djaino toch weer wat tegen te stribbelen. Is het water te koud, voelt hij zich toch niet al te lekker, of vindt hij het wel weer genoeg geweest? Het blijft gissen, maar de therapeut gaat heel rustig en behoedzaam verder en Djaino geeft zich er dan toch weer aan over. Het is ook heel intensief om 2 uur super geconcentreerd te blijven. Vanaf de overkant slaan wij hem gade en tuurlijk draait je hart om als hij het even niet zo naar de zin lijkt te hebben, maar even later zie je toch ook weer die lach op zijn gezicht verschijnen en steeds weer dat handje van hem dat naar Bonny reikt.

Ook voor de papa's en mama's en verdere begeleiding zijn de dagen pittig. Bijna elke dag wordt er in de middaguren een workshop gehouden. Allerlei onderwerpen komen aan bod, en allemaal interessant en nuttig, dus hup er naar toe.

Gisteravond een bijzonder moment aan tafel, We eten frietjes, Djaino krijgt ook frietjes en kipnuggets op zijn bordje en waar hij voorheen altijd meteen het hele bord pakte en omkieperde en zeker geen belangstelling heeft voor het eten dat erop ligt, ging hij nu geconcentreerd zelfstandig eten. Op een zo vanzelfsprekende manier dat het even duurde voordat we door hadden wat er gaande was🙃

Deze dag dragen we op aan alle personen die geheel belangeloos een bord, bed en douche ter beschikking stelde aan Peter Schutte tijdens zijn trip van 1000km dwars door Nederland. Niemand van u kende Djaino persoonlijk en dan toch zo spontaan uw gastvrijheid aanbieden, daarvoor kunnen we alleen maar dankbaar zijn. Ik hoop dat u van de beelden en verhalen op de website kunt genieten en weet dat het mede dankzij u mogelijk is geworden dat Djaino deze therapie kan volgen.

De sessie zelf ging alweer beter dan gisteren, niet gehuild, en hartstikke goed zijn best gedaan volgens Mirthe de therapeut. Djaino volgt nauwlettend alles wat er gebeurt en als beloning mocht hij Bonny tot 2x toe een visje geven. In het water laat Mirthe hem zelfs al een klein beetje losser en elke keer weer zoekt hij dan contact met de dolfijn. Wel leuk om te vertellen misschien, Bonny is weer zwanger en gisteren kreeg ze een echo in het water. Was heel speciaal om te zien, zo rustig als ze op haar rug ging liggen zodat de sonar over haar buik kon glijden.

De foto hiernaast geeft weer hoe Djaino vandaag naar het dok werd gebracht😀

Aan jullie dragen we deze dag op, want onze Zyra mag alle weken bij jullie verblijven en elke actie van de stichting dragen jullie een warm hart toe😎

Dag 3 van de therapie ging al weer beter dan gisteren, pas het laatste kwartier kwamen er weer krokkodillentranen. Toch bleef Djaino wel contact zoeken met Bonny en volgens de therapeut is hij heerlijk ontspannen in het water. Dat kunnen zelfs wij zien vanaf de overkant. Het laatste kwartier mochten we nog even naar het dok toekomen om het van dichtbij te zien en ondanks de tranen van Djaino zagen we toch ook zijn nieuwsgierigheid naar Bonny toe. Misschien is hij nog steeds niet helemaal fit en wordt hij toch een beetje koud in het water en het is best inspannend om een uur geconcentreerd te blijven. Ook tijdens het afsluitende daggesprek benadrukt de therapeut steeds weer dat ze vindt dat Djaino erg zijn best doet en daar zijn wij apentrots op.

Deze dag dragen we aan jou op want door jouw actie om 1000km in 1 week te gaan fietsen voor de stichting leverde zoveel sponsorgeld op dat de realisatie van deze wens in 1x tot de mogelijkheid behoorde. Onze dank is nog steeds niet in woorden uit te drukken.

De 2de dag zit erop en dat was niet Djaino's dag, evenals jouw 2de fietsdag. Maar ook jou motto was, opgeven is geen optie en ook voor Djaino geldt dat.

 In de oefenruimte ging het hartstikke goed, maar tijdens het omkleden begon Djaino te huilen en eigenlijk is hij daarmee niet meer gestopt totdat hij het water definitief uitging. Wat er was zijn we niet achter gekomen, Stefanie kwam vanaf het dok nog info aan ons vragen maar wij wisten het antwoord ook niet. Hij was wel redelijk ontspannen in het water, vertelde de therapeut, en wilde ook Bonny wel aaien en vasthouden, maar elke keer weer kwamen er dikke krokkodillentranen en hoge kreten waarmee hij aangeeft het niet met de gang van zaken eens te zijn. Toch doorgezet, er was geen paniek of agressie bij hem aanwezig. Morgen een nieuwe dag, Nu gaan we naar de kennismakingborrel.

Deze foto dragen we op aan opa en oma Schutte, omdat opa op zijn 80ste verjaardag zijn kadogeld schonk aan Djaino als startkapitaal voor de dolfijntherapie.

En nu zijn we op Curacao en Djaino heeft zijn eerste dag erop zitten. Het was best een beetje spannend, misschien voelde Djaino dat wel want gisteravond kon hij maar niet in slaap komen. Het werd uiteindelijk een kort nachtje. 's Morgens om 10 uur werd hij verwacht, we zijn allemaal meegegaan en hebben net als Djaino er van genoten.

We hebben kennis gemaakt met zijn therapeut Mirthe en zijn persoonlijke assistent Stefanie. Terwijl mama met de therapeut praat gaat Djaino een rondje lopen met Stefanie en opa en oma. Er wordt zoveel mogelijk informatie uitgewisseld en om half 11 gaat het dan echt gebeuren. Djaino wordt in een wetsuit gehezen en gaat naar het dok. Dit is een overdekt drijvend plateau, 5 naast elkaar, waar het watergebeuren plaats vindt. Wij mogen plaats nemen daar tegenover. Je kunt goed zien wat ze doen maar bent te veraf om af te leiden🙂

We zien Djaino met therapeut het water in gaan. Dat gaat goed want hij houdt heel erg van zwemmen. De eerste 10 minuten lijkt Djaino zich niet bewust te zijn van de dolfijn. De dolfijn die Djaino gaat helpen heet Bonny, zij is 24 jaar oud en een zeer ervaren lieve rustige mama.

Na een tijdje wordt Djaino zich bewust van die hele grote vis naast hem en zie je dat hij hem ook gaat volgen met zijn ogen. Af en toe breekt er een grote lach op zijn gezichtje door en op het laatst horen we hem zelfs hoge piepgeluidjes maken. Een teken dat hij het erg naar zijn zin heeft.

Na een uur is de pret in het water voorbij en gaan ze weer van het dok af. Na afloop komt de therapeut nog even praten met mama over hoe het gegaan is. Zij hadden ook de indruk dat Djaino volledig ontspannen in het water lag en het erg naar zijn zin heeft gehad. Geen moment van agressief gedrag of obstinaat gedrag vertoond. Wel is hij wat vermoeid, hij gaapt wat af, daarom lekker in zijn buggy gezet en wat gaan eten en drinken. Daarna is hij met mama, papa Chris, Imani en opa naar het naast gelegen strand gegaan en heeft daar tot 5 uur heerlijk gerelaxed.

Spannende dagen achter de rug. We zijn met een heel klein vliegtuigje ( volgens mama dan, zij noemt het "de bus"), van Jamaica naar Curacao gevlogen. Het gaf wat problemen bij de in-check, we hadden te veel bagage, de medische bagage erkenden ze niet als zo danig en ze zijn wel 600x met Jessica's paspoort heen en weer gelopen. Eindelijk mochten we door, later kwamen ze ons op de luchthaven alsnog opzoeken en moesten we bijbetalen anders zouden er 2 koffers niet meegaan😡 2 en 1/2 uur vliegen geeft uiteindelijk bijna 12 uur reistijd, maar ook deze dag heeft Djaino fantastisch doorstaan. Het huis waar we verblijven is mooi ruim en redelijk koel, ligt heerlijk op de wind. En waaien doet het hier wel. Vrijdagmorgen hebben mama, oma en tante Shahira zich gemeld op het centrum en de laatste info gekregen. En natuurlijk  een rondje gelopen zodat we al een beetje wegwijs zijn. Djaino zijn therapietijd begint elke dag om 10.30u, dat is een perfect tijdstip, hoef je niet de wekker 's morgens voor te zetten en 's middags heb je lekker voor je zelf. De therapie duurt elke dag 2 uur, plus af en toe een extra familieactiviteit. Morgenochtend gaan we er met z'n allen naar toe, zodat iedereen er meteen een goede indruk van krijgt hoe het er aan toe gaat. We hebben er zin in.

NOG 1 WEEK TE GAAN EN DAN START DJAINO'S THERAPIE OP CURACAO :-)

We zijn heerlijk aan het aclimatiseren op Jamaica om lekker uitgerust aan te komen op Curacao. Djaino heeft de lange vliegreis bijzonder goed doorstaan. Met zijn koptelefoon op zijn hoofd, luisterend naar muziek, heeft hij urenlang stil wiegend op zijn stoel gezeten. Een klein tukje gedaan bij oma op schoot. Tijdens de overstap op de Dominicaanse Republiek kreeg hij het even te pakken, het was warm, we werden van hot naar haar gestuurd en hij was moe, evenals zusje Imani. Gelukkig duurde dit maar even en eenmaal in het vliegtuig was hij weer gekalmeerd. Wel dikke ergenis aan onze kant want we hadden speciaal stoelen gereserveerd en dit bleek volgens het cabinepersoneel maar te gelden tot de overstap. Raar, want je koopt een ticket naar je eindbestemming en dat dan ineens je reservering maar geldt tot halverwege. Gelukkig waren er een aantal lieve medepasagiers die van plaats wilden ruilen zodat in ieder geval mama, oma en Djaino bij elkaar konden zitten. Nog een paar dagen en dan vliegen we door en begint het grote avontuur waar we al jaren naar uitkijken.

Vorige week de bevestiging gekregen dat Djaino Dolfijntherapie mag gaan volgen op Curacao. Na anderhalf jaar erover dromen, plannen maken, waaronder het opzetten van stichting Djaino en het bouwen van deze website en acties verzinnen kunnen we er nu concreet naar toe gaan werken. Allereerst overheerst het dankbare gevoel dat we het nu al kunnen realiseren, mede door de geweldige actie van Peter Schutte en alle gulle schenkers aan deze of aan een andere actie. We gaan door met acties te verzinnen, want we komen nog wel een paar duizend euro te kort, maar we hebben goede hoop dat die er ook nog wel gaan komen. De komende maand gaan we ons verdiepen in de vliegreis en gaan we op zoek naar een geschikt huis op Curacao waar we kunnen verblijven. Heeft u een goede tip, laat het ons weten.

Met Koningsdag bemannen wij weer een kraam in de binnenstad van Terneuzen, dus komt allen langs, 😲want naast het verkopen van spulletjes houden we ook een loterij en organiseren we spelletjes voor de kinderen.

Van 2 t/m 5 juni gaat Djaino de avond4daagse lopen. hiervoor zoekt hij sponsors. Doet u mee?